Interpretacja otrzymana przed wejście klauzuli nie uchroni przed jej ewentualnymi skutkami
Nawet jeżeli podatnik otrzymał korzystną dla siebie interpretację podatkową, przed wejściem w życie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, nie może domagać się potwierdzenia, że ta uchroni go przed klauzulą – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 935/17.
Sprawa ta dotyczyła spółki, która jeszcze przed wejściem w życie przepisów o klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (tzn. przed 15 lipca 2016 r.) uzyskała korzystną dla siebie interpretację indywidualną, lecz z niej od razu nie skorzystała.
Po wejściu w życie klauzuli spółka chciała uzyskać pewność, że otrzymana wcześniej interpretacja będzie ją chronić przed skutkami klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Zatem ponownie złożyła wniosek o interpretację, tym razem pytając czy pierwsza wykładnia fiskusa daje jej ochronę.
Organ podatkowy odmówił jednak odpowiedzi. Wyjaśnił przy tym, że jeżeli podatnik chce uzyskać informację czy w jego przypadku będzie miała zastosowanie klauzula, to musi złożyć wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej. Dodał, że do takich rozstrzygnięć nie jest upoważniony organ wydający interpretacje indywidualne.
Ze stanowiskiem fiskusa nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Stwierdził, że organ mógł i powinien zająć stanowisko w tej sprawie, gdyż udzielenie odpowiedzi na pytanie spółki było możliwe bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Spółce chodziło wyłącznie o skutki zastosowania się do wcześniejszej interpretacji, a nie o bezwzględną ocenę transakcji pod kątem art. 119a ordynacji podatkowej, który mówi o klauzuli – stwierdził WSA.
Wyrok ten uchylił Naczelny Sąd Administracyjny. Orzekł, że fiskus prawidłowo postąpił odmawiając wydania interpretacji indywidualnej, która – jak stwierdził NSA – w rzeczywistości byłaby poradą, jak ma zachować się podatnik, żeby skorzystać z ochrony przed klauzulą.
Sędzia wyjaśnił, że za tym, iż byłaby to porada, przemawiają dwie kwestie.
Pierwsza to kwestia wypowiedzenia się czy pierwsza interpretacja daje faktyczną ochronę – czego nie da się ustalić w postępowaniu interpretacyjnym, a jedynie w dowodowym.
Druga to kwestia ustalenia czy i kiedy spółka odniosłaby korzyści z zastosowania się do otrzymanej interpretacji. Także tu nie da się ustalić tego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego.
NSA dodatkowo wskazał, że z przepisów przejściowych wprowadzających klauzulę, wyraźnie wynika, że stare interpretacje nie chronią, jeżeli podatnik, który się do nich stosuje, uzyska korzyść po 1 stycznia 2017 r. A tego nie da się ustalić w postępowaniu interpretacyjnym.
Interpretacja otrzymana przed wejście klauzuli nie uchroni przed jej ewentualnymi skutkami